Vier jaar na het succesvolle "Sugar" heeft  Ruben Hoeke met zijn band een opvolger klaar. Dat "Coexist"  er is gekomen mag een klein wonder heten. De harde schijf waarop zes maanden studiowerk stond viel en raakte onherstelbaar beschadigd. Er zat voor de groepsleden niets anders op dan opnieuw aan het werk te gaan, maar deze keer op een andere manier. Ze trokken met zijn allen tegelijk de studio in en namen, deels gedreven door de woede om het verlies, ditmaal op één week tijd de 12 tracks van deze cd op.

Ruben Hoeke mag dan nog maar 33 jaar zijn, in Nederland wordt hij ondertussen al beschouwd als een veteraan in de blues- en rockwereld. Hij leerde zichzelf op 14 jaar gitaar spelen en vormde op zijn 15e zijn eerste Bluesband met leden die een gemiddelde leeftijd van 14 jaar hadden !!! Nadien volgden nog een reeks eigen groepen (gaande van blues tot betonrock) en periodes waarbij hij in andere bands speelde. Dat laatste deed hij ondermeer een tijd lang in de band van zijn vader, wijlen Rob Hoeke.

Ruben Hoeke werd in 2008 door zijn collega's verkozen als Nederlandse Beste Gitarist. Dat dit niet onverdiend is valt op "Coexist" duidelijk te horen. Hoeke toont zich op deze cd een zeer vakkundig en gedreven gitarist. Hij schreef ook alle muziek voor de twaalf nummers op deze cd. Andere sterke man van de Ruben Hoeke Band is Frank Van  Pardo, de zanger die ook alle teksten voor zijn rekening nam. De twee andere leden zijn Ralph De Lange op bas en Arjen Knaap aan de drums. Dat is de band waarmee Ruben Hoeke nu sinds 2004 speelt.

Ruben Hoeke laat zich ook met zijn eigen band niet voor één gat vangen. De nummers zijn een mix van soul, rock, pop, boogie woogie en rhythm & blues (met de klemtoon op dat laatste). Dan staat er nog één buitenbeentje op de cd: het instrumentale en korte "Song for Boaz" waarop Ruben Hoeke Spaanse gitaar speelt.
Daarmee eindigt de cd na een muzikaal spervuur dat lettelijk uit de boxen spat toch op een rustige manier, want na "Song for Boaz", het voorlaatste nummer, is de afsluiter, "True Love", een trage bluesy ballad met jankende gitaar.

"Coexist" is een cd die we met plezier een aantal malen beluisterd hebben en die we absoluut kunnen aanraden. Enige kanttekening die we hebben is of die "Song for Boaz" nu persé op deze cd diende te staan, wegens toch totaal uit de toon vallend. ROLA